Kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van een behoefteberekening en een draagkrachtberekening.
Bij de berekening van de behoefte van kinderen wordt als uitgangspunt genomen het netto gezinsinkomen. Vervolgens wordt aan de hand van de leeftijd van de tot het gezin behorende kinderen het aantal punten bepaald. Op basis van het netto besteedbare gezinsinkomen en het aantal punten is in de NIBUD tabel de behoefte van het kind af te lezen. De vermelde kosten van een kind zijn al verminderd met de kinderbijslag. De NIBUD tabel is ontworpen om bij de vaststelling van kinderalimentatie te beschikken over eenduidige richtlijnen voor de vaststelling van de behoefte van de kinderen.
Bij het berekenen van de draagkracht van de ouders wordt gekeken naar het deel van de beschikbare financiële middelen dat een ouder kan besteden aan het kind, welke berekening wordt gebaseerd op basis van forfaitaire lasten. Het uitgangspunt daarbij is dat 30% van het netto besteedbaar inkomen van de ouder wordt besteed aan woonlasten, maar het is daarbij niet relevant hoeveel de daadwerkelijke woonlasten bedragen. Indien er volledig in de behoefte van de kinderen kan worden voorzien, wordt er vervolgens een draagkrachtvergelijking gemaakt en op basis daarvan tussen de ouders het te betalen alimentatiebedrag bepaald.
De Hoge Raad heeft bepaald dat, indien bij de berekening van de draagkracht blijkt dat er niet volledig kan worden voorzien in de behoefte van het kind, de werkelijke woonlast relevant kan worden indien deze duurzaam aanmerkelijk lager is dan het uitgangspunt dat 30% van het netto besteedbaar inkomen van de ouder wordt besteed aan woonlasten. De rechter kan op basis van het arrest van de Hoge Raad een hogere bijlage opleggen of dient te motiveren waarom dat in het specifieke geval niet gebeurt.
